Η διερώτηση ως μια προσέγγιση διδακτικής των Φυσικών Επιστημών έχει χαρακτηριστεί με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Μπορεί να χαρακτηριστεί και ως ένα ευρύτερο πλαίσιο που περικλείει πολλές διαφορετικές έννοιες. Έχουμε αναπτύξει μια ακολουθία δραστηριοτήτων η οποία επικεντρώνεται στη στρατηγική πρόβλεψη-παρατήρηση-εξήγηση. Σύμφωνα με τους White και Gunstone (1992), η πρόβλεψη υποχρεώνει τους μαθητές να αποφασίσουν ποια γνώση είναι η πλέον κατάλληλη να χρησιμοποιήσουν για μια συγκεκριμένη κατάσταση. Το πλαίσιο της μελέτης είναι η «Επιστήμη των Υλικών», που αποτελεί έναν από τους κυριότερους τομείς στην επιστήμη. Η κατανόηση των ιδιοτήτων, της δομής και της χρήσης των υλικών είναι η βάση της επιστημονικής μόρφωσης. Παρόλα αυτά είναι γνωστά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μαθητές στην κατανόηση βασικών εννοιών που σχετίζονται με την ύλη (e.g., Margel, Eylon, & Scherz, 2008). Στην αφίσα παρουσιάζεται μια περιγραφή του Φιλανδικού διδακτικού υλικού, «Τα υλικά γύρω μας» με ειδική αναφορά στη διαδικασία ανάπτυξης της ακολουθίας.