Αυτό το συμπόσιο διεξάγεται με αφετηρία ένα ερευνητικό πρόγραμμα με έμφαση στην ανάπτυξη διδακτικού υλικού, το οποίο έχει χρηματοδοτηθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή μέσω του προγράμματος Επιστήμη και Κοινωνία. Στόχος του προγράμματος είναι η δημιουργία ενός μηχανισμού ο οποίος θα αξιοποιεί τα αποτελέσματα που προκύπτουν από την έρευνα στη Διδακτική των Φυσικών Επιστημών, με σκοπό τη διαμόρφωση αρχών και παραδειγμάτων επιτυχούς πρακτικής για τη διδακτική διαχείριση συγκεκριμένων θεματικών ενοτήτων. Για σκοπoύς προτυποποίησης έχει επιλεγεί ο τομέας της Επιστήμης Υλικών και των ιδιοτήτων τους, για ανάπτυξη διδακτικών ακολουθιών οι οποίες απευθύνεται σε μαθητές 11-17 χρόνων. Στο πρόγραμμα υπάρχει πρόνοια για ανταλλαγή των διδακτικών ακολουθιών μεταξύ των συνεργατών, με στόχο την προσαρμογή, εφαρμογή και αξιολόγηση των ενοτήτων σε σχολικές τάξεις διάφορων κρατών. Η μεθοδολογία βασίζεται σε ομάδες έμπειρων ερευνητών και εκπαιδευτικών που έχουν την ευθύνη να σχεδιάσουν, να εφαρμόσουν και να αξιολογήσουν διδακτικό υλικό σε συγκεκριμένους τομείς της Επιστήμης Υλικών. Κατά την εφαρμογή του διδακτικού υλικού χρησιμοποιούνται διαθέσιμα και νέα εργαλεία μοντελοποίησης, προσομοίωσης καθώς και εικονικά εργαστήρια, όπως είναι για παράδειγμα το ThermoLab, ώστε να επιτευχθούν διδακτικές προσεγγίσεις που προωθούν αρχές της διερώτησης με έμφαση στην ενεργό εμπλοκή των μαθητών και τη συνεργατική αλληλεπίδραση. Το διδακτικό υλικό περιλαμβάνει επίσης σειρά δραστηριοτήτων καθώς και συγκεκριμένες διαδικασίες και όργανα μέτρησης για την αξιολόγηση των μαθησιακών επιτευγμάτων. Ιδιαίτερη έμφαση δίδεται στην αξιολόγηση της μεταφοράς γνώσης και των δεξιοτήτων των μαθητών σε καταστάσεις για τις οποίες δεν είχαν προηγούμενη εξοικείωση. Στο συμπόσιο θα παρουσιάσουμε το μεθοδολογικό πλαίσιο και αποτελέσματα από τις ερευνητικές ομάδες που συμμετέχουν στο πρόγραμμα. Θα δώσουμε έμφαση σε τρία ζητήματα τα οποία έχουν προκύψει ως σημαντικές παράμετροι στην προσπάθεια αξιοποίησης ερευνητικών πορισμάτων κατά το σχεδιασμό εκπαιδευτικών επινοήσεων: η αυθεντικότητα των μαθησιακών δραστηριοτήτων, η ουσιαστική συμμετοχή εκπαιδευτικών και ερευνητών σε διαδικασίες σχεδιασμού και η έρευνα ως μια διεργασία ανάλυσης και αξιολόγησης της επινόησης.