Οταν η ερμηνεία της ακινησίας αποδεικνύεται δυσκολότερη από την ερμηνεία της ομαλής κίνησης: Αποτελέσματα από τη διδασκαλία των επιστημονικών ιδεών για τη δύναμη και κίνηση σε 11χρονους μαθητές
Λαμπρινή Νικολάου
King's College London, labrini.nikolaou@kcl.ac.uk
Ορισμένοι ερευνητές αποδίδουν στις διαισθητικές ιδέες των μαθητών σχετικά με τη δύναμη-κίνηση τη συγκρότηση διασθητικής θεωρίας, ενώ άλλοι ισχυρίζονται ότι οι ιδέες των μαθητών έχουν πιο χαλαρή σύνδεση. Η συγκεκριμένη μελέτη εστιάζει στην κατανόηση του φαινομένου της ακινησίας στο οριζόντιο επίπεδο. Η έρευνα διενεργήθηκε στην Αγγλία με τη συμμετοχή 102 μαθητών. Η επίδοση των μαθητών αξιολογήθηκε με ερωτηματολόγιο (πριν, αμέσως μετά και έξι εβδομάδες μετά τη διδασκαλία). Η υπό μελέτη περίπτωση αποδείχθηκε η δυσκολότερη. Περίπου οι μισοί από τους μαθητές, έδωσαν απαντήσεις που υποδεικνύουν την αντίληψη του φαινομένου ως περίπτωση ‘έλλειψης ισορροπίας'. Αυτές οι απαντήσεις δεν είναι συμβατές με την ύπαρξη διαισθητικής θεωρίας ‘δύναμη συνεπάγεται κίνηση'. Ανάλυση των δεδομένων από συνεντεύξεις με ορισμένους μαθητές έδειξε ότι οι μαθητές που διόρθωσαν τις λανθασμένες απαντήσεις τους στη διάρκεια της συνέντευξης έκαναν επίκληση του νόμου ‘ακινησία συνεπάγεται ισορροπία δυνάμεων', γεγονός που είναι δυνατό να υποδηλώνει την τάση συγκρότησης θεωρίας, επιστημονικής ή διαισθητικής.
Συνημμένο | Μέγεθος |
---|---|
Αρχείο σε μορφή PDF | 388.91 KB |
Συνεδρία 05
Αίθουσα Ι4, Προεδρείο: Μίχας Π., Πνευματικός Δ.