Στην εργασία αυτή επιχειρούμε να διερευνήσουμε τις πεποιθήσεις έμπειρων Νηπιαγωγών που είναι πιθανό να τις επηρεάσουν στην απόφασή τους να εμπλακούν με συγκεκριμένες μορφές διδακτικών δραστηριοτήτων σχετικών με τις Φυσικές Επιστήμες (ΦΕ), όταν επιστρέψουν στα σχολεία τους μετά τη μετεκπαίδευσή τους στο Διδασκαλείο Νηπιαγωγών Αθηνών (ΔΝΑ). Με τη λογική αυτή, η εργασία αποτελεί και ένα κείμενο αξιολόγησης της βιωσιμότητας της δουλειάς που πραγματοποιείται στον τομέα της Διδακτικής των Φυσικών Επιστημών (ΔΦΕ) στο ΔΝΑ. Για την σχηματοποίηση των πεποιθήσεων των Νηπιαγωγών χρησιμοποιήθηκε η υπόθεση ότι η απόφαση ενός υποκειμένου να εμπλακεί με συγκεκριμένο τρόπο σε μια δραστηριότητα προκύπτει από τη λογική επεξεργασία των πεποιθήσεών του των σχετικών με τα κέρδη, τις ζημιές, τις νόρμες και τον έλεγχο της δραστηριότητας. Τα αποτελέσματα δείχνουν πως οι Νηπιαγωγοί εμφανίζουν ισχυρή πρόθεση να διδάξουν ΦΕ μόλις επιστρέψουν στο σχολείο τους. Παρόλα αυτά, η επιμόρφωση δεν έχει καταφέρει να αλλάξει σημαντικά τις πεποιθήσεις τους για τη διδασκαλία του αντικειμένου προς κατευθύνσεις που σήμερα θεωρούνται αποδοτικές για το Νηπιαγωγείο. Το βασικό εμπόδιο εκτιμούμε ότι «χτίζεται» από τι σχέση των Νηπιαγωγών με το παραδοσιακό περιεχόμενο των σχολικών ΦΕ.