Η γεωλογική εκπαίδευση στην Ελλάδα, έχει τις ρίζες της στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, αλλά εδραιώνεται ως «αναγκαία» επιστήμη στα τέλη του ίδιου αιώνα, μέσα από ισχυρές αντιπαραθέσεις, με σημαντικότερη εκείνη μεταξύ των Δαρβινιστών και των πολέμιων της Θεωρίας της Εξέλιξης των Ειδών. Ήδη από το 1877 παρουσιάζονται οι απόψεις του Δαρβίνου από τον καθηγητή Σ. Μηλιαράκη, μέσω του περιοδικού ΕΣΤΙΑ, ο οποίος μαζί με τους Κ. Μητσόπουλο, και Ν. Γερμανό, καθηγητές του Πανεπιστημίου Αθηνών, ανήκουν στους υποστηρικτές του Δαρβινισμού. Οι παραπάνω καθηγητές υπήρξαν συγγραφείς βιβλίων Γεωλογίας και γεωλογικού περιεχομένου τόσο της Ανώτατης όσο και της Μέσης Εκπαίδευσης. Οι απόψεις τους διαφαίνονται στα συγγράμματα τους τα οποία διδάχθηκαν επί σειρά ετών σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Στην παρούσα εργασία μελετάται η επίδραση του Δαρβινισμού στη γεωλογική εκπαίδευση και στην εξέλιξη της. Ο Δαρβίνος ως γεωλόγος, δημοσίευσε πλήθος γεωλογικών εργασιών και συχνά αναφέρετε από τους σημαντικότερους γεωλόγους του 19ου αιώνα. Το δείγμα μελέτης για την εργασίας αποτελείται από έξι γεωλογικά εκπαιδευτικά βιβλία της εποχής, αλλά και από άρθρα σε φιλολογικά και επιστημονικά περιοδικά, όπως η ΕΣΤΙΑ, και ο ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ, τα οποία αντικατοπτρίζουν το μέγεθος της διαμάχης των επιστημόνων του 19ου αιώνα.