Στην εισήγησή μου προσπαθώ να δείξω την επιστημολογική και ιδεολογική πλαισίωση των πρακτικών εγγραμματοσύνης στη γραφή κειμένων που αφορούν έννοιες των φυσικών επιστημών. Η έρευνα βασίστηκε στην αναδρομική μελέτη δύο κειμένων που γράφτηκαν στη δραστηριότητα της Ευέλικτης Ζώνης και σε μία συνέντευξη προβολής με τον δάσκαλο της τάξης. Η ανάλυση ανέδειξε ότι μολονότι τα δύο κείμενα εμφανίζουν γλωσσικά γνωρίσματα που παρουσιάζουν δύο φυσικά φαινόμενα ως απρόσωπες αναπαραστάσεις, το δεύτερο κείμενο περιέχει γλωσσικά και οπτικά γνωρίσματα που παρουσιάζουν τις ιδέες ως ανθρώπινες διαμεσολαβημένες αναπαραστάσεις. Η διόρθωση των γλωσσικών αυτών γνωρισμάτων αλλά και η γενικότερη παρέμβαση του δασκάλου στο κείμενο αυτό θεωρήθηκε ως προσπάθεια κανονικοποίησης του ύφους με βάση τη γλωσσική του ιδεολογία. Τέλος υποστηρίζονται η θεώρηση και έρευνα της επιστημονικής εγγραμματοσύνης ως ποικίλες πρακτικές επιστημονικής εγγραμματοσύνης για τις οποίες θα πρέπει οι μαθητές/τριες να αποκτήσουν επίγνωση μέσα από την εθνογραφική προσέγγιση.